Klaku sur desegno por grandigi ĝin.
LA VIZITO
Miro lasis laboron, revenis hejmen. Li loĝis en apartamento, en la 15a etaĝo. Dum supreniro, alvenis mesaĝon lian menson, memoron de sia najbaro, sola kaj timida knabo kiu Miro konis antaŭ dek jarojn. Knabo bezonis helpon, li estis malbona e mocie, kaj perdis vivgajan. Miro povus viziti lin, li rigardis brakhorloĝon: 19a horoj. Tro malfrue. Li estis laca, kaj estos interesa filmo en la Tv. Elirante lifton Miro paŝis antaŭ apartamento de knabo, pordo estis iomete malfermita) Miro pensis: Mi povus eniri por saluti lin sed Miro volis ripozi, cetere je nokto li planis eliri kun kelkaj amikoj. Li eniris sian propran apartamenton. Baniĝis, nutriĝis, tamen najbaro ne eliris sian kapon... alvenis penson sian kapon, li povus viziti najbaron, farigi lin sentiĝis ke iu sininteresigas lin... sed tuj li rezignis tion ideon. Spektante televidilon li ekdormis. Li havis malklarajn sonĝojn, scenoj kun policaŭtoj, ambulancoj, multaj truoj, Miro vekis maltrankvile. Purigis vizaĝon, trinkis fortan kafon kaj eliris. En la pordo de konstruaĵo li rimarkis personaron, policaŭtojn, ambulancojn. Ili forportis kadavron. Lia najbaro sinmortigis dum Miro rezistis volon de viziti lin. La malfacileco de spiritoj estas ke ili dependas de niaj volo, ofte ni ne "aŭdas" tiun etavoĉon kiun eĥas ene nian kapon. Cetere estas televidilo, socialkompromisoj, senokupeco kaj la forta inklino al ripozo.
Verko de Nubja Letsen, la desegnistino de Cecilia, klaku sur CECILIA por koni la bildstriojn
RIVENI/GO BACK/НАЗАД
